Φράγμα Παναγιώτικο, μία από τις περιοχές που κάηκε (Νεοχώρι)
Κουκουναριές στο Λαύκο, προφανώς όχι φυτεμένες αφού βρίσκονται διάσπαρτες σε ακτίνα χιλιομέτρων
Πάρα πολλές οι Δρυς στην περιοχή μεταξύ Αργαλαστής και Λαύκου, εντυπωσιακό αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για 300 μέτρα υψόμετρο. Σε άλλες περιοχές του Πηλίου τις συναντάς σε πολύ μεγαλύτερα υψόμετρα.
Η αναγέννηση...
Και για το τέλος αγριολούλουδα στις Μηλιές, έτσι για να αλλάξουμε κλίμα
1 σχόλιο:
Ελπιδοφόρες εικόνες και ένας τόπος γεμάτος υποσχέσεις! Έτσι και στην μεγάλη πυρκαγιά του 94 στο δυτικό πήλιο. Ελάχιστα πια σημεία στο βουνό θυμίζουν την καταστροφή. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι αν θα αφήσουμε τον τόπο στην ησυχία του. Κι αυτό βέβαια δε συμβαίνει με τα τουριστικά μεγαθήρια-δήθεν παραδοσιακά συγκροτήματα, αυτή την οικολογική μάστιγα της εποχής, που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια π.χ.γύρω από την πορταριά. Δεν τα συνδέω με την φωτιά του 94, απλά θέλω να σημειώσω ότι το πήλιο αλλάζει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς σαν τοπίο, σαν κουλτούρα, σαν αισθητική και οι φωτιές είναι μονάχα ένας από τους λόγους. Ίσως όσοι το αγαπούμε θα πρεπε να βρούμε σταθερές και μόνιμες δομές μέσα από τις οποίες να δίνουμε τις μάχες.
Σωτήρης
sotlak@yahoo.gr
Δημοσίευση σχολίου